Eindelijk een update

Omdat onze tablet kennelijk deze website niet ondersteund hebben we tot nu toe alleen berichtjes via FB (Corelly MT) kunnen plaatsen.

Nu zit ik in een inernetcafe en zal de laatste FB berichtjes naar deze website proberen te kopieren.

15-1:
We zijn hier nu een weekje en hebben al een beetje van het Midden Amerikaan geproefd.
Het was onze bedoeling maar drie nachten in Granada te blijven en daarna door te reizen naar Isla Ometepe, om hier vier weken op Totoco ecofarm te gaan werken.
Maar omdat Cor in het vliegtuig al kiespijn kreeg en dit in onze tweede nacht in Granada echt erg werd hebben we besloten hier eerst een tandarts te bezoeken. De eigenaar van ons hostel wist een tandarts die eerst in Mexico en daarna in Amerika gestudeerd had, dat leek ons wel vertrouwd. In inderdaad heeft Cor een goed gevoel bij de behandelingen. Hij ondergaat een zenuwbehandeling en hiervoor moet hij vier keer in de tandartsstoel. Nu brengen we ’s morgens een bezoek aan de tandarts en hebben we van de nood een deugd gemaakt door ’s middags Spaanse les te gaan nemen. Het is de bedoeling dat hij woensdag of donderdag de laatste behandeling krijgt. We zijn nu van plan om a.s. vrijdag naar Isla Ometepe te vertrekken.
Vanuit Granada hebben we twee excursies gedaan. De eerste was een bezoek aan een heerlijk schoon en warm kratermeer: Laguna de Apoyo en de volgende dag hebben we een nog actieve vulkaan bezocht, de Masayavulkaan.
De bevolking hier is over het algemeen vriendelijk. We werden wel door “Angry Eddy” gewaarschuwd voor “Enge en Gemene mannen”. (Maar “Angry Eddy” komt niet voor niets aan zijn bijnaam) Als je ’s avonds maar binnen de grenzen van het gewone, bruisende, leven blijft is er niets aan de hand volgens Jerry (de Ierse eigenaar van ons eerste hostel)
Er zijn wel veel bedelaars, vooral vandaag hebben we er veel gezien. Maar wanneer je niet met je smartphone loopt te pronken of al je bankbiljetten laat zien zal het wel meevallen. Wel hebben we de afgelopen twee avonden “gast aan tafel” gehad. Kinderen die iets lopen te verkopen, bijvoorbeeld sprinkhanen of bloemen gevouwen van een rietstengel, vragen of ze je overgebleven maaltijd op mogen eten. Nou, Elly heeft altijd wel wat over, is niet zo’n grote eter. Dus een maaltijd van haar is een maaltijd voor twee.
Straks gaan wij weer een hapje eten, bij jullie is het al nacht. Woensdag is Milo jarig: Feliz cumpleaños a los abuelos!
Cor & Elly

18-1:
Gisteren aangekomen op Totoco. Heeeeeel erg Basic. We waren van plan het een paar dagen aan te kijken, maar nadat ik vannacht bijna niet geslapen heb en met buikkrampen een steil trapje af moest om naar de 15 meter gelegen eco wc te gaan, hadden we het hier wel gezien. Helaas.
De lodges zijn mooier, maar duur. Het vrijwilligersgebeuren is te primitief. We willen best back-tot-Basic, maar dit is té. We gaan vandaag een ander hostel zoeken en zien wel wat we verder gaan doen. Weer de boel bijstellen dus, we blijven inventief.

19-1:
Corelly MT
Vanmorgen hebben we eerst een bezoekje gebracht aan de eigenaar van de eco-farm om te vertellen dat we het niet zien zitten om te blijven. Hij was NOT amused.....Dit is ook wel te begrijpen want hij had wel vier kweken op inkomsten gerekend en waarschijnlijk ook wel op enige expertise van Cor op het gebied van tuinbouw.
Daarna zijn we bergaf gelopen met onze backpack (Ja Ellen nu toch wel een stuk gelopen met dat ding o p de rug, valt mee hoor;-) en daarna per bus naar Playo .Santo Domingo.
Gisteren zei Cor nog dat busvervoer hier behoorlijk meer geciviliseerd was dan in Ghana: "De bus werd niet afgeladen met handel....." Maar vandaag, nadat de bus 3 kwartier "te laat" kwam zaten we in een bus die behalve mensen en backpacks ook brandhout en bananen vervoerde..... Behoorlijk volle bak ook.
Toen we net in Playa Santos Domingo waren aangekomen kwamen we een Engels echtpaar tegen waar we gisteren een shared taxi mee genomen hadden (vanaf de boot) Die man kon super afdingen en ik had net 10 minuten eerder, met hem in gedachten, een kamer van 25 dollar naar 20 dollar per nacht besproken. Wij hadden er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat je ook over je kamerprijs kunt onderhanden....
Morgen willen we fietsen gaan huren en we naar Lagune del Ojo (of zo iets...) gaan. Van oorsprong een natuurlijk zeer helder watertje. Maar door de mensen wat meer tot zwembad gecultiveerd door er betonnen plateaus omheen te bouwen.
Hier in Playa Domingo waait het ontzettend hard, maar dat schijnt bij de tijd van het jaar te horen. Je krijgt gewoon heel erg veel slaap van die constante wind om je oren. Ik verwacht dat ik zal best zal slapen na afgelopen nacht. Het is nog een kwart voor 9 maar mijn ogen vallen bijna dicht. (Gelukkig heb ik geen rommelbuik meer)

Vandaag hebben we een paar e-mails verstuurd om her en der te informeren over ander soort vrijwilligerswerk, hopen dat dit wat op zal leveren...