Eerste indrukken

Vandaag eindelijk de gelegenheid om jullie een update te geven van onze belevenissen in Ghana.

Maandagochtend vroeg kwamen we in Accra aan waar iemand klaar stond om ons op te halen en naar een hostell te brengen.
Men dacht dat we de hele ochtend wel wilden slapen en in de middag zou er wel iemand langs komen om ons meer te vertellen over het land en de gewoonten.
Maar daar wij geen Afrikaners zij hadden we na 2 uurtjes rusten het bed voorlopig wel weer gezien en wilden we er op uit.
Het kostte wat moeite om iemand te bereiken, maar uiteindelijk is er een meisje met ons meegegaan naar het strand.
In de middag hebben we niet zo veel gedaan. In eerste instantie nam het meisje ons mee naar een groot koopcentrum (zoiets als Alexandrium) waar we geld konden pinnen. Wij wilden daar graag weg en een plaatselijke markt bezoeken. Ik geloof dat het meisje ons maar vreemde snuiters vond....

We gingen vroeg naar bed, want we waren behoorlijk moe van de nacht reizen en weinig slapen. Ondanks de omgevingsgeluiden (herrie) konden we goed in slaap komen. Tot ik om 22.30 wakker werd met de climax van een kerkdienst, in de buurt van het hostell.
Ach, denk je dan, nu zal iedereen wel gaan slapen, want morgen is het weer vroeg dag. Nou nee hoor, om half een bedacht ik me dat ik misschien nog oordopjes in mijn toilettas had en gelukkig, die zaten er nog in. Om 3 uur dacht ik dat het stil was en deed mijn oordopjes uit. Nee, de meute had de muziek nog net zo hard staan als eerder die nacht.
Om een uurtje of zes werd een fikkie gestookt, onder ons slaapkamerraam. Nou, dan ben je echt wel uitgeslapen hoor!

Na het ontbijt bij Ghanezen thuis kregen we informatie over de do en don'ts in Ghana. Eigenlijk hadden we dat ook al gelezen, maar die meneer vond het reuze interessant om ons te vertellen over zijn land,dus hebben we het allemaal nog maar eens aangehoord.
Hierna werden we naar het busstation in Accra gebracht voor de bus naar Cape Coast. We waren er goed half negen en de bus zou om elf uur pas vertrekken. Weer wachten, onder het genot van keiharde gospelmuziek en de aanblik van diverse kraampjes.Er hingen tassen van de Lidl en tassen met de opdruk "lekker goedkoop" van Dirk ofzo.
De eerste twee dagen bestonden dus hoofdzakelijk uit wachten, om te oefenen....... Echt Afrikaans.

De laatste paar kilometers tot het hotel namen we een taxi.... De taxideur kon van binnenuit niet open. Maar het portier werd voor je open gehouden en daarna goed dichtgeduwd. Voor de angsthazen: bij een calamiteit kon je eventueel zo de auto uit, want er zaten toch geen ramen in. De voorruit was ook niet meer door Carglass te repareren. Helemaal gebarsten en geplakt. Overtollige zaken zaten er niet in de auto,je keek vanaf een doorgezakte onbeklede achterbank in de kofferbak en daardoor naar de weg.

We hebben nu twee nachten in Ko-Sa Beach geslapen, aan zee. Vannacht slapen we bij de buren, een iets duurder hotel, maar zo konden we vandaag lekker van de zon genieten voor we verder reizen.

Gisteren hebben we het fort in Elmina bezocht. Van hieruit werden de slaven naar Suriname en het Caribisch gebied en Amerika verscheept.De bijbehorende verhalen zijn in Nederland inmiddels ook iets bekender geworden, met name door de serie die kortgeleden bij ons op tv geweest is. Wel aangrijpend als je op de plaats staat waar zo vreselijk veel geleden is.
Het fort was oorspronkelijk door de Portugezen gebouwd. Toen de Nederlanders de Portugezen verjaagd hadden hebben ze in het fort verbouwd, wat herkenbaar is aan de gele steentjes.(Wij zeiden meteen bij binnenkomst dat het wel IJsselsteentjes leken,dat bleek ook zo te zijn dus)

Wel interessant in combinatie met het fort in Elmina en de verdere reis die we willen maken is het boek wat ik nu aan het lezen ben. "De zwarte met het witte hart" van Arthur Japin. De twee prinsjes in het boek zijn Ashantiprinsen uit de Ashantistreek waarvan Kumasi de hoofdstad is. De ene prins gaat op een gegeven moment terug maar komt niet verder dan het fort in Elmina. Waarvandaan een briefwisseling gehouden wordt met zijn broer in Duitsland.
We hopen morgen de richting van Kumasi uit te gaan.

Het vervoer gaat hier gedeeltelijk zoals we in Azie zagen. Morgen nemen we voor het eerste deel van de rit een taxi, omdat we het Kakumpark willen bezoeken. Daarna gaan we met de bus of trotro (volgestopt minibusje)verder.

Groet vanaf het terras van hotel Älberta's place"