Bijna terug

Het zit er bijna op.
Nog een paar dagen en we zijn weer thuis (als alles goed gaat)
Het was een geweldige ervaring om hier te zijn. Te kijken hoe het leven hier is. Mensen die dag in dag uit werken met spullen waar wij ons nog voor zouden schamen om bij de vuilnis te zetten. Onderkomens van bij elkaar geraapte palen, platen en stukken gemetselde muurtjes. Restaurantjes met tafeltjes en stoeltjes die je bij ons absoluut bij de rommelmarkt niet kwijt kunt. Met keukentjes(met inpandige wc) waarbij vergeleken een studentenflat en vijf sterrenkeuken is.
Straatverkopers die met de halve Hema langs komen, terwijl hier zowat iedereen van zijn huis een winkeltje of eettentje heeft gemaakt. Het is werkelijk niet te beschrijven.
Natuurlijk zijn hier ook rijke mensen, als je het tenminste over geld hebt. Maar de in onze ogen armoede overheerst. Hun geluk ligt in de dingen die wij bijna niet meer zien. Er is te eten, ze hebben onderdak, ze hebben elkaar. En ze willen vooruit.
Overal merk je de hunkering naar de westerse wereld, ze weten dat er meer mogelijk is, maar ze kunnen er (nog) niet bij. De verschillen zijn te groot.
Maar een tv en een mobieltje hebben ze allemaal.
De communicatie blijft moeilijk. Zo verkopen ze hier bijvoorbeeld bostcards, of bieden snoklingtuors aan, of een blikje Hinneken. Dat zijn dingen die ik dagelijks tegen kom op uithangborden en menu's. Het geeft aan hoe moeilijk de communicatie is als je met hen in gesprek wilt gaan.
Toch denk ik dat ik een heel klein beetje ben gaan begrijpen van hun leven. Het is vast niet meer dan een kruimeltje van de taart, maar veel meer dan dat wat je in een boek leest of in een film ziet. Hun leven lijkt een chaos, een wirwar van zaken die wij niet begrijpen, bij elkaar gebonden met touwtjes, gewoontes en tradities. Maar alles werkt en functioneert, alleen op een heel ander niveau dan wij gewend zijn.
Mocht je ooit naar zo'n land als Vietnam gaan en wil je zien hoe het echt is, logeer dan in een tien dollar hotel en eet in een eettentje/restaurantje waar alleen Viet komen. Ga 's avonds de straat op en drink een biertje in een achteraf straatje waar geen buitenlander komt, dan zul je merken hoe vriendelijk en gastvrij ze hier echt zijn. En ik verzeker je dat dat de mooiste vakantie ervaringen zullen zijn.
Vanavond vertrekken we met de nachtbus naar Saigon. Daar zijn we dan nog een dag en morgenavond vliegen we weer via Hongkong naar Holland. Terug in een andere wereld, terug naar huis.

Groet,
Cor en Elly.