Een weekje Can Tho.

Ik begin hier aardig te wennen.Er begint een klein beetje ritme te komen in dat wat we doen.Je leert de mensen een beetje kennen en raakt wat bekend met de plattegrond van de stad en de verkeerssituatie hier.Het verkeer hier bestaat hoofdzakelijk uit brommers waarmee bijna alles vervoerd wordt.Brommers met karretjes,rekjes of gewoon zomaar helemaal volgestapeld bewegen zich als een zwerm gonzende bijen door de straten.Vooral op de hoofdwegen is dat een hectisch gebeuren,om van kruisingen maar niet te spreken.Het leven speelt zich hier voor een groot deel af op de straat.Er is altijd veel te zien dus de sociale controle is groot.Ik zal nog iets vertellen over het werk.Engelse les geven bestaat eigenlijk voornamelijk uit het proberen de uitspraak wat te verbeteren,dat is voor hen ontzettend moeilijk. Sommige klanken kennen ze niet dus die worden gemakshalve maar overgeslagen,maar met steeds maar herhalen gaat het heel langzaam beter.Bij de groep blinden waren twee nieuwe,die wisten nog niets.dus hebben we groep maar gesplitst op advies van Ahn,een studente die ons helpt. Dat werkte wel beter voor iedereen.Bij de gehandicapten kun je eigenlijk niet meer doen dan er zijn en aandacht geven. De kinderen genieten daar zichtbaar van,als we aankomen staan er altijd wel een paar enthousiast te gillen.We helpen ook met eten geven,een intensief en tijdrovend karwei. Sommigen doen er bijna een uur over om hun bakje met rijst naar binnen te krijgen.Ze krijgen trouwens maar een keer op een dag te eten er heerst een strak regime.Het werk in het ziekenhuis is heel relaxed,er heerst een prima sfeer en ondanks de beperkte middelen is alles er goed geregeld.Er werken hier veel vrijwilligers in ruil voor eten,dat hier prima is. Bij de pagode is het ook altijd een gezellige boel,hier worden ongeveer twintig afgestane babies verzorgd van nul tot drie jaar.Deze week waren er twee nieuwe waarvan een hele verse,misschien twee of drie dagen oud.De kinderen hebben het hier prima. Maar er is altijd wel veel te doen zoals je zult begijpen.Dat wat betreft het werk.Verder vermaken we ons prima,de sfeer is goed en er is deze week een nieuwe vrijwilligster bijgekomen,met wie ik goed op kan schieten.Er is nog veel meer te vertellen maar ik stop ermee,want we zijn uitgenodigd op een bruiloft en daar gaan we zometeen een uurtje langs.Benieuwd wat dat wordt.Ik vermaak me hier wel.
Tot de volgende keer.
Cor